3:13 μ.μ.
Ο Πόλυς Κερμανίδης, γεννημένος στην Ξάνθη, πρωτοεμφανίστηκε στη δισκογραφία στα μισά περίπου της δεκαετίας του’60. Το 1976 διασκευάζει «διακριτικά» το τραγούδι του Μητσάκη και κάνει απρόσμενα το μεγάλο «μπαμ». Το τραγούδι του Μητσάκη, «περίεργο», «ιδιόρρυθμο» και «ιδιότροπο» σε μελωδική γραφή και στιχουργική δομή, δένει απόλυτα με τη φωνή του Κερμανίδη που χαρακτηρίζεται από πολυκύμαντες αναπνοές, άμεση, λαϊκή έκταση και δύναμη, οικεία κλασική αλλά και κατά κάποιο τρόπο αναρχική – σύγχρονη ερμηνεία.«Τα πλοία πεθαίνουν στα λιμάνια» είναι και ο τίτλος του δεύτερου μόλις προσωπικού του δίσκου που κυκλοφορεί από την Panivar, η οποία την περίοδο εκείνη είχε συγκεντρώσει πολλούς σπουδαίους λαϊκούς ερμηνευτές (Βαγγέλη Περπινιάδη, Σπύρο Ζαγοραίο, Πρόδρομο Τσαουσάκη, Γιώργο Λαύκα, Μπάμπη Μπακάλη, κ.α.) που δεν «ταιριάζουν» πια στις παραδοσιακές μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες, καθώς και αξιόλογους νεότερους (Έλενα Γιαννακάκη, Λευτέρη Πανταζή, Ανδρέα Ζακυνθινάκη, κ.α.). Ο κόσμος κουρασμένος ίσως από το «πολιτικοκοινωνικό» τραγούδι, που σε μερικές περιπτώσεις βαρύγδουπα και καταχρηστικά γίνεται αυτοσκοπός για εκμετάλλευση του μεταπολιτευτικού κλίματος, αγκαλιάζει τα τραγούδια του δίσκου και ο Κερμανίδης γίνεται σταρ πρώτου μεγέθους.
Το LP περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τα «Προδομένα φιλιά» (Π. Κερμανίδη), «Σε κάποιο σπίτι κτισμένο με δάκρυ» (Μπ. Μαρκάκη) και το υπέροχο «Φτωχή καρδιά μου, κάνε υπομονή» (Χρ. Κοτσώνη). Το τραγούδι βασίζεται στον ίδιο «αραβοαιγυπτιακό» σκοπό στον οποίο στήριξε ο Μανώλης Αγγελόπουλος τη μουσική διασκευή του, σε στίχους Μάρως Μπιζάνη, στο θρυλικό «Τα μαύρα μάτια σου». Η διασκευή του Κοτσώνη (συνθέτης, μπουζουξής και για χρόνια συνεργάτης του Κερμανίδη) είναι πιο γρήγορη κι «ευέλικτη» από αυτή του Αγγελόπουλου, στην οποία κυριαρχεί ο επιβλητικός ήχος του αρμόνιου.
Ο Κερμανίδης την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Δίνω και τα ρέστα μου», απ’ όπου ξεχώρισε το πολύ όμορφο τραγούδι «Ήρθες αυτό το καλοκαίρι» του Κοτσώνη. Θα ακολουθήσουν οι μεγάλοι δίσκοι «Ανθρώπινες αδυναμίες» (1979) με το «Στηρίξου επάνω μου», πάντα του Κοτσώνη, και «Μακάρι να’μουνα τρελός» (1981). Αφήνει την Panivar και κάνει δύο LP στη CBS, ένα στη Music Box και επιστρέφει πάλι στην Panivar.
«Τα πλοία πεθαίνουν στα λιμάνια» αποτελούν σήμα κατατεθέν του Κερμανίδη και εκφράζουν απόλυτα, ως τίτλος, την πορεία του κλασικού λαϊκού τραγουδιού στη δεκαετία του’70. Το τραγούδι του Μητσάκη, που, όπως είναι γνωστό, είχε ιδιαίτερη αδυναμία στα «θαλασσινά» θέματα, κυριάρχησε στους πειρατικούς σταθμούς που πουλούσαν οικόπεδα με δόσεις, μονοπώλησε τις προτιμήσεις στα τζουκ-μποξ, έγινε σλόγκαν και άντεξε στο χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγοι γνωρίζουν την εκτέλεση του Παπαδάκη και θεωρούν ως πρώτη και αυθεντική αυτή του Κερμανίδη.
Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥ ΚΕΡΜΑΝΙΔΗ ΑΠΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΣΠΡΕΣΣΟ
Ο Πόλυς Κερμανίδης, απόλυτος σταρ της δεκαετίας του '70, πριν 13 χρόνια είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα. Όπως τονίζει η εφημερίδα ''Espresso'', οι επιτυχίες του άντεξαν στο χρόνο, εκείνος όμως εκμηδενίστηκε.
Στις 22 Μαΐου 1997,όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα, ενώ επέστρεφε από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη, έπεσε πάνω στο αυτοκίνητό του μια τριαξονική νταλίκα και μέχρι σήμερα βασανίζεται. Καταστράφηκαν τα οπτικά του νεύρα και η απώλεια συνείδησης που παθαίνει δεν του επιτρέπει να εργαστεί. Η μεγάλη στεναχώρια του προκάλεσε καρκίνο στους πνεύμονες, παρόλο που δεν κάπνιζε ούτε έπινε ποτέ και η γυναίκα του, τον εγκατέλειψε μετά από 40 χρόνια γάμου.
Ο ίδιος λέεει: ''Δεν υπάρχει κάτι άλλο να πάθω. Στην αρχή είχα και κρίσεις επιληψίας. Πήγα στην Αμερική και χάλασα 270 εκατομμύρια. Ό,τι είχα μαζέψει τα χάλασα. Όταν βγαίνω χρησιμοποιώ το αναπηρικό καροτσάκι μην τυχόν και με πιάσει κάποιος ίλιγγος''.
Σήμερα ζει με το επίδομα της Πρόνοιας για τυφλούς, που στην αρχή ήταν 250 ευρώ και τώρα ανέρχεται στα 650, 600 από τα οποία δίνει στην Ρουμάνα που τον φροντίζει, και κάποια συγγενικά και πνευματικά δικαιώματα που εισπράττει.
Γνώρισε τον Τσιτσάνη, τον Μ. Αγγελόπουλο και την Αλεξάνδρα, όταν στα 13 του πήγε να τους ακούσει στο νυχτερινό κέντρο όπου εμφανίζονταν. Ανέβηκε να τραγουδήσει και τότε το αφεντικό του είπε να έρχεται κάθε βράδυ εκεί να τραγουδάει. Συνεργάστηκε στα πρώτα του βήματα με τον Καζατζίδη, ο οποίος μαζί με τον Χρήστο Κολοκοτρώνη ήταν κουμπάρος στον γάμο του, την Μαρινέλλα, τον Γιώργο Μητσάκη και τον Γιώργο Νταλάρα.
Όπως δήλωσε: ''Εκτός από τον Πανταζή και τον Νομικό κανένας άλλος δεν έρχεται να με δει! Αποφάσισα να κοιτάξω τον εαυτό μου για να επιβιώσω. Αυτά που έχω πάθει, δεν θέλω να συμβούν ούτε στον εχθρό μου.''
Posted in: ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΛΙΤΕΧΝΩΝ
