Οι άνδρες που βγαίνουν στην ανεργία είναι πολύ πιο πιθανό να χωρίσουν και να πάρουν διαζύγιο από τις εργαζόμενες συζύγους τους, είτε με δική τους πρωτοβουλία είτε των γυναικών, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική έρευνα, που διαπίστωσε ότι ακόμα και άνδρες που είναι σχετικά ευτυχισμένοι στον γάμο τους κινδυνεύουν με χωρισμό μετά την απώλεια της θέσης εργασίας τους.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Λιάνα Σάγιερ του πολιτειακού πανεπιστημίου του Οχάιο, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο αμερικανικό περιοδικό κοινωνιολογίας «American Journal of Sociology», σύμφωνα με τη βρετανική «Daily Mail» και το «Live Science», αποδίδουν το πρόβλημα κυρίως στην ψυχολογική πίεση που υφίστανται οι άνδρες εξαιτίας της παραδοσιακής αντίληψης ότι αυτοί πρέπει να είναι κυρίως οι «κουβαλητές» στο οικογενειακό νοικοκυριό τους, παρόλο που στη σύγχρονη εποχή εργάζονται πολλές γυναίκες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, αν η γυναίκα βγει στην ανεργία, δεν αυξάνει η πιθανότητα να πάρει διαζύγιο, καθώς ο σύντροφός της δεν εκδηλώνει αυξημένη τάση να εγκαταλείψει τον γάμο, αλλά ούτε η ίδια. Μια εργαζόμενη γυναίκα είναι πιο πιθανό να ζητήσει διαζύγιο, σε σχέση με μια μη εργαζόμενη, αν ο άνδρας της μείνει χωρίς δουλειά, μόνο όμως αν δεν είναι καθόλου ικανοποιημένη από τον γάμο της.
Για ένα άνδρα που μένει χωρίς δουλειά, όχι μόνο αυξάνει η πιθανότητα η γυναίκα του να πάρει την πρωτοβουλία να χωρίσουν και να καταλήξουν σε διαζύγιο, αλλά επίσης είναι πιθανό να προτιμήσει αυτός πρώτος να εγκαταλείψει τον γάμο, ακόμα κι αν είναι ικανοποιημένος από αυτόν.
Γενικά, η έρευνα διαπίστωσε ότι υπάρχει μια «ασύμμετρη» επίπτωση της ανεργίας στα δύο φύλα. Άσχετα με το αν η σύζυγος χάνει τη δουλειά της, ούτε ο άνδρας ούτε η γυναίκα του δεν αισθάνονται αυξημένο κίνητρο να προχωρήσουν σε διάλυση του γάμου. Αντίθετα, αν ο άνδρας μείνει χωρίς απασχόληση, τόσο ο ίδιος όσο και η γυναίκα του μπορεί να επιλέξουν να χωρίσουν, καθώς ο καθένας από την πλευρά του θεωρεί πλέον ότι «ο γάμος δεν είναι πια αυτό που θα έπρεπε να είναι», κυρίως επειδή ο άνδρας σταμάτησε να εκπληρώνει τον παραδοσιακό ρόλο του «κουβαλητή».
Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, «αυτές οι συνέπειες πιθανώς πηγάζουν από τη μεγαλύτερη αλλαγή που έχει συμβεί στους ρόλους των γυναικών σε σχέση με των ανδρών. Η απασχόληση των γυναικών έχει αυξηθεί και είναι πια αποδεκτή, αλλά η μη απασχόληση (ανεργία) των ανδρών είναι ακόμα μη αποδεκτή σε πολλούς (και πολλές)».
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Λιάνα Σάγιερ του πολιτειακού πανεπιστημίου του Οχάιο, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο αμερικανικό περιοδικό κοινωνιολογίας «American Journal of Sociology», σύμφωνα με τη βρετανική «Daily Mail» και το «Live Science», αποδίδουν το πρόβλημα κυρίως στην ψυχολογική πίεση που υφίστανται οι άνδρες εξαιτίας της παραδοσιακής αντίληψης ότι αυτοί πρέπει να είναι κυρίως οι «κουβαλητές» στο οικογενειακό νοικοκυριό τους, παρόλο που στη σύγχρονη εποχή εργάζονται πολλές γυναίκες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, αν η γυναίκα βγει στην ανεργία, δεν αυξάνει η πιθανότητα να πάρει διαζύγιο, καθώς ο σύντροφός της δεν εκδηλώνει αυξημένη τάση να εγκαταλείψει τον γάμο, αλλά ούτε η ίδια. Μια εργαζόμενη γυναίκα είναι πιο πιθανό να ζητήσει διαζύγιο, σε σχέση με μια μη εργαζόμενη, αν ο άνδρας της μείνει χωρίς δουλειά, μόνο όμως αν δεν είναι καθόλου ικανοποιημένη από τον γάμο της.
Για ένα άνδρα που μένει χωρίς δουλειά, όχι μόνο αυξάνει η πιθανότητα η γυναίκα του να πάρει την πρωτοβουλία να χωρίσουν και να καταλήξουν σε διαζύγιο, αλλά επίσης είναι πιθανό να προτιμήσει αυτός πρώτος να εγκαταλείψει τον γάμο, ακόμα κι αν είναι ικανοποιημένος από αυτόν.
Γενικά, η έρευνα διαπίστωσε ότι υπάρχει μια «ασύμμετρη» επίπτωση της ανεργίας στα δύο φύλα. Άσχετα με το αν η σύζυγος χάνει τη δουλειά της, ούτε ο άνδρας ούτε η γυναίκα του δεν αισθάνονται αυξημένο κίνητρο να προχωρήσουν σε διάλυση του γάμου. Αντίθετα, αν ο άνδρας μείνει χωρίς απασχόληση, τόσο ο ίδιος όσο και η γυναίκα του μπορεί να επιλέξουν να χωρίσουν, καθώς ο καθένας από την πλευρά του θεωρεί πλέον ότι «ο γάμος δεν είναι πια αυτό που θα έπρεπε να είναι», κυρίως επειδή ο άνδρας σταμάτησε να εκπληρώνει τον παραδοσιακό ρόλο του «κουβαλητή».
Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, «αυτές οι συνέπειες πιθανώς πηγάζουν από τη μεγαλύτερη αλλαγή που έχει συμβεί στους ρόλους των γυναικών σε σχέση με των ανδρών. Η απασχόληση των γυναικών έχει αυξηθεί και είναι πια αποδεκτή, αλλά η μη απασχόληση (ανεργία) των ανδρών είναι ακόμα μη αποδεκτή σε πολλούς (και πολλές)».